به گزارش قدس آنلاین، شهر گرگان یا همان استرآباد بر اساس متون مکتوب، آثار تاریخی چندین هزار ساله دارد که به معرفی برخی از آنها می پردازیم.

کاخ اختصاصی
کاخ اختصاصی گرگان یا کاخ موزه گرگان و یا کاخ سلطنتی گرگان مربوط به دوره پهلوی اول اول است و در گرگان، پارک شهر (کتابخانهٔ سابق) واقع شده است. کاخ شهر گرگان که یکی از ۱۲ کاخ خانواده پهلوی در کشور و محل اقامت این خانواده در منطقه بوده است، پس از مرمت به کاخ موزه گرگان تبدیل شده است. این کاخ موزه اولین موزه شمال، چهارمین موزه تخصصی باستان‌شناسی و بیست و چهارمین موزه کشور محسوب می‌شود. این بنا در سال ۱۳۴۳ به عنوان موزه گشوده شد و تا سال ۱۳۶۱ دایر بود و پس از بازسازی دوباره افتتاح شد.

کاخ شاسمن
این کاخ در شهر گرگان واقع شده و بنا به روایتی در سال هفت صد و نود و پنج ه.ق به وسیله امیرتیمور در ساحل رودخانه ساخته شده است. برخی از سیاحان و جغرافیدانان از این کاخ نام برده‌اند که از آن جمله می‌توان به حافظ ابرو اشاره کرد.طبق گفته وی این کاخ بعد از این که امیرتیمور سراسر مازندران را مورد تاخت و تاز قرار داد، جهت اقامت وی در شهر گرگان ساخته شد.

بنای اولیه این کاخ، قلعه‌ای بود که در سال هفت صد و شصت و یک ه.ق توسط ابوبکر شاسمانی (حاکم شاسمان) احداث شده بود. در سال هفت صد و نود و پنج به جای قلعه، قصر فعلی ساخته شده و امیر تیمور زمستان آن سال را در آنجا گذرانده است.

کاخ آغامحمدخان
این بنا توسط آغامحمدخان قاجار ساخته شده و در شهر گرگان قرار دارد. ویژگی‌های معماری و اسلوب ساخت بنا نشانگر آن است که بنا به قرن دوازده هجری قمری مربوط است.

سد اسکندری (دیوار دفاعی)
این دیوار دفاعی که به نام‌های سد قزل‌آلان، سد اسکندر و سد فیروزه نیز معروف است، در قسمت شمال گرگان و گنبد واقع شده و از غرب به شرق کشیده شده است. در مسیر دیوار دفاعی، برج‌ها و قلعه‌های حفاظتی به فواصل مختلف بنا شده و آثار آن امروز به صورت تپه‌هایی در حاشیه دیوار به جا مانده است.
ساختمان‌ قلعه‌ها و باروها، عمدتاً‌ به وسیله آجرهای چهارگوش بزرگ ساخته شده است.

گفته می‌شود که این دیوار بر اثر عوامل جوی و انسانی آسیب دیده و تخریب شده است. قسمت‌هایی از دیوار دفاعی که از دست عوامل تخریبی مصون مانده است، با ارتفاعی در حدود سه تا پنج متر و عرض ده متر از فاصله بسیار دور به صورت سدی نظر هر بیننده‌ای را به سوی خود جلب می‌نماید.

تورنگ تپه
تورنگ تپه که یکی از عظیم‌ترین و غنی‌ترین تپه‌های باستانی استان گلستان به شمار می‌آید، در فاصله تقریبی بیست و پنج کیلومتری شمال شرقی گرگان قرار دارد. این تپه با وسعت بسیار و ارتفاع چشمگیر در مجاورت روستای تورنگ تپه واقع شده و بر استخر آبی بزرگ مشرف است. قدمت آن به استناد گزارشات و نتایج بررسی‌ها و کاوش‌ها باستان‌شناسان خارجی به هزاره سوم قبل از میلاد یعنی پنج‌هزار سال پیش می‌رسد.
عمده‌ترین آثاری که در خلال حفریات و کاوش‌های علمی از لایه‌های مختلف تپه مذکور به دست آمده، شامل آثار معماری (با مصالح خشتی)، سفالینه‌ها، ظروف، اشیاء و دیگر ادوات مورد نیاز روزمره زندگی وابزارآلات برنزی است. این تپه به لحاظ ارزش‌های تاریخی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است و همانند سایر آثار ثبتی، حفاظت آن به وسیله سازمان میراث فرهنگی استان گلستان انجام می‌پذیرد.

پل آق قلا
پل تاریخی آق‌قلا در فاصله هجده کیلومتری شمال گرگان و در ابتدای شهر آق‌قلا بر روی رودخانه گرگان روی احداث شده است. این پل هفتاد و چهار متر طول دارد و در دو طرف آن جان‌پناهی به ارتفاع یک متر و نیم ایجادشده است.
این پل، چهار چشمه (طاق) دارد و پایه‌های آن در جهت شرقی و مخالف جریان آب به موج‌شکن‌هایی تجهیز شده‌اند.

پایه‌های پل در جهت غربی با آجر و اشکال هندسی تزیین شده است.
پل آق‌قلا در قرن نهم هجری قمری بنا شده و در ادوار بعدی خصوصاً در دوره صفویه بازسازی و مرمت شده است.